Historia e dy ujqërve na fton të reflektojmë mbi një çështje shumë të rëndësishme: gjërat që zgjedhim të ushqejmë në jetët tona.
Kjo histori transmeton mençurinë e indianëve dhe ka të bëjë me ndodhinë e një plaku, i cili i mësoi nipit të tij një leksion të çmuar që do e shoqëronte më pas gjatë gjithë jetës.
Historia e dy ujqërve
Në një natë me shumë yje, plakushi u ul jashtë shtëpisë dhe ftoi nipin e tij të ulej pranë tij.
I rrëfeu disa histori nga jeta e tij, histori që tregonin se ishte një ndër burrat më të mençur të fshatit dhe i dha këshilla për jetën.
Por leksioni më i vlefshëm që do i vinte ‘vulën’ jetës së nipit të tij ishte kjo:
“E di nipi im, brenda nesh gjithë secili ka dy ujqër. Këta ujqër luftojnë vazhdimisht me njëri tjetrin, një luftë e tmerrshme, që jo të gjithë mund ta përballojnë me lehtësi.
- Dy ujqër? Si ka mundësi? – pyeti nipi naiv.
“Kemi të gjithë dy ujqër tërësisht të ndryshëm brenda nesh. Njëri është e keqja, janë të gjitha ndjenjat e këqija që mund të ekzistojnë brenda qenies njerëzore: zemërimi, zilia, xhelozia, lajmia, krenaria, pendimi, frika dhe meskiniteti, ndjenja e fajita, egoja dhe arrogance.
Përsa i përket ujkut tjetër, është krejt e kundërta. Ai përfaqëson gjithçka që është e mirë brenda njeriut: mirësjellja, dashuria, shpresa, bujaria, gëzimi, paqja, besimi dhe e vërteta”, - shpjegoi plaku.
Atëherë nipi pyeti: “Cili nga ujqërit është më i fortë? Cili fiton luftën?”
“Kjo biri im, varet nga secili nga ne. Varet se cilin do ushqeje?”
Një leksion vërtet i rëndësishëm: të dimë apo të kuptojmë se cilin nga ujqërit po ushqejmë, mund të na ndihmojë jo pak në jetë...