Ky artikull është shkruar posaçërisht për gazetën “Albanian Free Press”
Vjeshta mbetet një prag i rëndësishëm, që do të përcaktojë se me çfarë ritmi do të ecë Shqipëria në rrugën e saj të integrimit dhe të njehsimit me vlerat demokratike të Bashkimit Europian. Ndërsa interesimi i kancelarive të huaja për këtë periudhë kohore, është një vëmendje e shtuar sa i takon hapave, seriozitetit dhe vullnetit të faktorit politik shqiptar. Ajo çfarë mbetet të shihet, është nëse ky afat do të përbëjë edhe një shtim të interesit të Shqipërisë për BE-në. Nëse deri më tani, anëtarësimin në BE e kemi parë thjesht për faktin se jemi pjesë gjeografike e kontinentit europian apo shumë më tepër se kaq? Përkatësia europiane e shqiptarëve dhe modeli i suksesit të demokracive të vendeve të Europës Perëndimore, kanë frymëzuar aspiratën mbarëpopullore, që Shqipëria të mos jetë thjesht një pjesë e natyrshme e kuadrit gjeografik dhe historik, por të bëhet pjesë integrale e bashkësisë aktuale dhe e identitetit të ri europian. Bashkimi Europian për Shqipërinë dhe shqiptarët, përkthehet në më shumë siguri, më shumë stabilitet ekonomik dhe si rrjedhojë, më shumë prosperitet. Afro 95% e shqiptarëve, duan që Shqipëria të hyjë sa më parë dhe shpejt në Europë. Por kanë kaluar 26 vjet me radhë nga kjo aspiratë, aq sa sot shtrohet me të drejtë pyetja: kur do të hyjmë vallë në union? Ndërsa harrojmë të ngremë dhe një tjetër problem: a duhet që Europa të na pranojë kështu siç jemi, me të mirat e të metat tona, apo duhet që vetë ne të jemi më europianë dhe nxënës më të devotshëm për të thithur vlerat e demokracisë perëndimore? Bashkimi Europian ka një plan dhe vizion të qartë për të ardhmen dhe për zgjerimin e tij, e në këtë vizion Shqipëria nuk mund të mbetet jashtë hartës së tij. Por pavarësisht këtij destinacioni të sigurt, kjo nuk duhet të na shndërrojë në "katundarë kokëngjeshur" që me zor u hyjnë parimet e respektimit të shtetit ligjor, demokracisë dhe tolerancës, baza mbi të cilat janë ndërtuar vlerat europiane.
Thelbi i diskutimeve të deritanishme, në vitet e fundit, ka qenë i thjeshtuar vetëm në faktin se sa janë përmbushur rekomandimet e BE-së në rrugëtimin e hapjes se negociatave për anëtarësim. Por jo se si po përshtatemi me to apo në të kuptuarit se ky proces nuk është një detyrë ekskluzive qeveritare, por e të gjithë shoqërisë. Është fakt se si për të majtën në pushtet edhe për të djathtët në opozitë, pavarësisht fërkimeve shpeshherë të acaruara, por dhe pa një bazë të qëndrueshme, rruga drejt Brukselit me objektiv anëtarësimin në BE, mbetet një prioritet i palëkundur, ndaj sfida për përmbushjen e pesë prioriteteve të diktuara për marrjen e statusit kandidat, mbetet jo vetëm në kampin e mazhorancës. Zbatimi i reformës për administratën, pavarësia e institucioneve gjyqësore, lufta kundër korrupsionit, mbrojtja e të drejtave të njeriut dhe e drejta e pronës është pentaprioriteti i fundit përpara provimit që do të japë klasa politike në Bruksel. Për herë të parë, nga prioritetet është hequr dialogu politik dhe mirëfunksionimi i jetës parlamentare, bashkëveprimi dhe bashkëpërgjegjësia në hartimin e ligjeve dhe të mirëfunksionimit të shtetit. Kjo pikë e cila kishte mbetur si ngërç në detyrat që BE-së, tashmë quhet e kapërcyer; kjo është një arritje e përbashkët padyshim, si për mazhorancën edhe për opozitën. Problemi që mbetet është nëse do të vijohet në këtë rrugë, apo hijet e së vjetrës do të ngrenë sërish krye, nëpërmjet tensionimeve të stisura. BE e ka ulur stekën e kërkesave të saj në detyrimet për anëtarësimin, por jo vëmendjen dhe shkallën e monitorimit se si do të sillet klasa politike dhe si do të gjejnë zbatueshmëri ligjet e miratuara nga parlamenti. Në këtë këndvështrim, përgjegjësia për vendimin e pritshëm mbetet e të gjithëve, ashtu siç mund të quhet arritje e të gjithëve, të majtë a të djathtë qofshin.
Hapja e negociatave sidoqoftë, është stacion i ndërmjetëm. Deri në destinacion, në anëtarësimin në BE, rruga është natyrisht e gjatë, e lodhshme dhe e vështirë. Sidoqoftë mbetet udha e vetme e vlefshme, çka duhet të kushtëzojë që boshti i politikës sonë të mbetet i njëjtë, i pandryshuar dhe me yllin polar, Brukselin.
Ndalohet rreptësisht ripublikimi i këtij shkrimi pa një leje të shkruar nga redaksia e Albanian Free Press
Shënim: Qëndrimet e shprehura në shkrimet e rubrikës Opinion, nuk përfaqësojnë domosdoshmërisht një vijë editoriale të Albanian Free Press
